Do najczęściej występujących chorób gruczołowych należą dysfunkcje gruczołu tarczycowego. Trudno je zdiagnozować ze względu na objawy, mogące zwiastować też wiele innych schorzeń. Najczęściej przyjmują one postać przemęczenia lub przeziębienia z bólem stawów i mięśni, ale także zaburzeń kardiologicznych, gastrologicznych, neurologicznych, a nawet depresji i otyłości.
Bardzo często spotykaną autoimmunologiczną chorobą tarczycy jest Hashimoto, występująca często wraz z niedoczynnością tego gruczołu.
Czym są choroby autoimmunologiczne?
Choroby autoimmunologiczne nazywane są często chorobami z autoagresji, a ich bezpośrednią przyczyną jest zaatakowanie przez układ odpornościowy własnych tkanek uznanych błędnie za zagrożenie. W efekcie powstaje stan zapalny w obrębie zaatakowanych tkanek.
Choroba Hashimoto jest waśnie taką chorobą. Przebiega bezobjawowo, przez długi czas niszcząc tkanki tarczycy. Dopiero po pewnym czasie, gdy sprawność tarczycy spadnie objawy niedoboru hormonów stają się bardziej wyraźne.
Jakie badania na Hashimoto trzeba wykonać?
Aby zdiagnozować chorobę, należy wykonać kilka badań, a są to:
– TSH czyli oznaczenie poziomu tyreotropiny, wynik nie powinien przekraczać poziomu 2,0;
– fT3 czyli oznaczenie poziomu trijodotyroniny (T3), wynik powinien mieścić się w środkowo-górnej granicy normy. Wynik bliżej dolnej granicy może świadczyć o niedoczynności, a poziom podwyższony o nadczynności;
– fT4 czyli oznaczenie poziomu wolnej tyroksyny – wynik również powinien mieścić się blisko środkowej części normy lub lekko powyżej;
– anty – TPO czyli oznaczenie poziomu przeciwciał wytworzonych przeciwko peroksydazie tarczycowej. Nie występują one w organizmie osób zdrowych, a ich pojawienie się może świadczyć między innymi o chorobie Hashimoto. Jednak nawet przy wysokim poziomie anty – TPO lekarz nie wdroży leczenia, jeżeli wynik TSH będzie w normie. Zaleci tylko okresowe badania tarczycy;
– anty – TG czyli oznaczenie stanu przeciwciał przeciwko tyreoglobulinie tarczycowej;
– odwrócone T3 czyli poziom odwrotnej trójjodotyroniny, działającej przeciwstawnie do T3;
– USG tarczycy, dzięki któremu można stwierdzić zwiększony przepływ krwi, charakterystyczny dla procesu zapalnego.
Dodatkowo warto wykonać jeszcze inne badania: morfologię i OB, żelazo i ferrytynę, próby wątrobowe, panel lipidowy, poziom glukozy, elektrolity, witaminę D3 i B12, wapń, selen, kortyzol i hormony płciowe.
Leczenie choroby Hashimoto jest leczeniem objawowym, polega więc na wyrównaniu poziomu hormonów tarczycy.
Wiele prowadzonych ostatnio badań naukowych wykazuje silny związek pomiędzy stresem, a pojawieniem się chorób autoimmunologicznych. Dlatego też w przypadku długotrwałego stresu, trzeba koniecznie zasięgnąć porady psychologicznej, aby w ten sposób nie dopuścić do uaktywnienia się choroby.
W tym miejscu warto także wspomnieć o ogromnym znaczeniu selenu, który nie tylko łagodzi skutki stresu i ma działanie antywirusowe, ale przede wszystkim reguluje działanie układu immunologicznego. Niedobór tego pierwiastka może nasilać niedoczynność tarczycy, dlatego w przebiegu choroby Hashimoto bardzo ważna jest suplementacja selenem, oczywiście pod kontrolą lekarza.
