Cecha charakteru jako determinizm ludzkich wyborów

Dlaczego poznawanie ludzi jest takie interesujące i dlaczego tracą ci, którzy decydują się na samotność, odsuwając się od społeczeństwa? Odpowiedzi należy szukać w tym, że ludzie rzadko są jednoznaczni, a tym samym są bardzo interesujący i pytanie: jakie są cechy charakteru, należy traktować nie jako odniesienie do określenia człowieka, jako takiego, ale bardziej do sytuacji, w jakiej dany osobnik może się znaleźć.
Oczywiście są cechy, determinujące takie zachowania. Człowiek o usposobieniu sceptycznym, ale przy tym niebędący malkontentem, czyli kwestionującym wszystko i wszystko traktującym jako zło, które nie powinno mieć miejsca, będzie miał znacznie łatwiej w życiu od łatwowiernego, podchodzącego z ufnością do każdej sytuacji. Tego drugiego łatwiej jest oszukać i sprowadzić na manowce. To pośród takich ludzi biorą się wyznawcy płaskiej Ziemi, czy ruchów antyszczepionkowych, gdyż charakteryzuje ich również zawziętość w raz obranej ścieżce.
Cech charakteru człowieka jest tyle, że trudno jest je nawet wszystkie wymienić, natomiast jedna reguła jest niezmienna, że przy każdej cesze występuje jej przeciwieństwo, które przy tym wcale nie musi określać człowieka raz na zawsze i zamykać go w jednej, ciasnej ramce.
Tchórzostwo będzie przeciwieństwem odwagi, ale mogą w tym występować różnorakie odcienie, a wszystko zależy od punktu widzenia. Są rzecz jasna ewidentne akty odwagi, czy akty tchórzostwa, ale bywa i tak, że co dla jednego będzie tchórzostwem, dla drugiego jest tylko ostrożnością, a odwaga może być równie dobrze czymś niesłychanie chwalebnym, jak i zwyczajną brawurą, lekkomyślnością, czy zwyczajną głupotą. Widoczne jest to szczególnie wśród nastolatków albo u ludzi, których rozwój emocjonalny zatrzymał się w wieku dorastania i całkiem sprawnie ukazuje to kinematografia, gdy jeden dzieciak podpuszcza drugiego, recytując niezmienne: „A co, tchórzysz?!”
Chodzi oczywiście o podpuszczanie do wstępowania na ścieżkę brawury jak kradzieże w sklepach, skoki do wody z wysokich miejsc i absolutnie do tego nie przeznaczonych, psikusy w szkole, wagary itp. Dotyczy to również zachowań mało dorosłych, w wykonaniu pozornie dojrzałych ludzi, gdzie cytat brzmi zazwyczaj: „Żony się boisz?!”
Charakter człowieka nie nie jest przy tym skonstruowany wyłącznie z tych cech, chociaż determinuje dość wyraźnie podejście danego osobnika do życia. Rzeczywista odwaga jednak to nic innego, jak brak strachu przed samym życiem albo umiejętność zapanowania nad lękami, kiedy wymaga tego sytuacja i może również oznaczać zajścia życiowe, kiedy się trzeba wycofać i zrobić krok do tyłu. Tchórzostwo, cóż, ludzie zadowalający się byle czym, godzący jedynie na to, co im daje los, nie należą do odważnych i nie pomoże im tutaj zasłanianie się wiarą, nadstawianiem drugiego policzka, czy tym podobne. Są po prostu bojaźliwi, uwarunkowani do bycia posłusznym stadem owiec, a
ich podejście do życia jest o tyle dziwaczne, że uważając życie za dar od Boga, marnują ten dar na klękanie i poddawanie się woli tych, którzy niekoniecznie mówią prawdę, a często poddaństwo tłumów niecnie wykorzystują.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here